Wat betekent dit woord en
waar komt het vandaan?

Soms komen er in kranten, tijdschriften of andere publicaties woorden voor waarvan niet iedereen meteen de betekenis weet. En hoe spreek je dat woord eigenlijk uit? Maer TexxT selecteert voor u met regelmaat zo'n moeilijk woord dat opduikt in de media.

narratief

UITSPRAAK

[nar-ra-tief]

BETEKENIS

(hier:) samenhangend verhaal om bepaalde (politieke) ideeën overtuigend te presenteren

CITAAT

“In een talkshow (...) werd gezegd dat ‘het goed is dat Morsi overleed in de rechtbank waar mensen getuigen waren, zodat we [= de Egyptische staat] niet beschuldigd kunnen worden van moord’. De staatsmedia kopiëren het narratief van de staat. Dat bleek toen een nieuwslezeres van Exra News haar bericht over Morsi’s dood afsloot met de woorden ‘Sent from a Samsung Device’.”
(Bron: Morsi: martelaar of terroristenleider? – Emma van der Zalm, Mondiaal Nieuws, 19 juni 2019)

WOORDFEIT

Het Latijnse werkwoord narrare betekent ‘vertellen’. Het Frans dankt er het bijvoeglijk naamwoord narratif aan, dat het Nederlands vervolgens heeft overgenomen als narratief. De betekenis is ‘vertellend, verhalend’. Zo is een narratieve preek een verhalende preek en gaat de narratieve psychologie uit van het verhaal dat iemand over zichzelf en zijn leven vertelt.

Als zelfstandig naamwoord betekent narratief ‘verhaal’. Het is in eerste instantie een term uit de letterkunde. Maar het kan, bijvoorbeeld in de sociologie, ook een zingevingsverhaal zijn: een verhaal dat de normen, waarden en overtuigingen van een groep, cultuur of samenleving weerspiegelt. In het hier genoemde citaat duidt narratief op een verhaal dat verteld wordt om bepaalde (politieke) opvattingen in samenhang te presenteren en anderen daarvan te overtuigen.

e. 

Bron: Woordpost, Genootschap Onze Taal